Tarih Belgelere Dayanır
Tarih ilmi, geçmişte yaşanan olayları belgelere, kalıntılara ve güvenilir kaynaklara dayanarak inceler. Tarihçiler, olayları yorumlarken yazılı belgeler (örneğin arşiv kayıtları, mektuplar, resmi belgeler), sözlü kaynaklar, arkeolojik buluntular ve sanat eserleri gibi kanıtlardan yararlanır. Bu yaklaşım, tarih bilgisinin objektif ve doğrulanabilir olmasını sağlar. “Tarih kaynakları” ifadesiyle, geçmişi anlamak ve incelemek için kullanılan bilgi kaynaklarını kastediyoruz. Tarihçiler, olayları doğru şekilde yorumlayabilmek için bu kaynakları sınıflandırır. İşte temel tarih kaynakları türleri:
1. Birinci El (Ana) Kaynaklar:
Olayın yaşandığı dönemde, doğrudan tanık olan kişiler tarafından oluşturulan kaynaklardır.
• Kitabeler
• Arkeolojik buluntular (paralar, eşyalar, mezarlar)
• Resmî belgeler (fermanlar, antlaşmalar, mektuplar)
• Günlükler, hatıralar
• Dönemin sanat eserleri
2. İkinci El (Yardımcı) Kaynaklar:
Olaydan sonra, birinci el kaynaklara dayanarak oluşturulan yorumlayıcı kaynaklardır.
• Tarih kitapları
• Makaleler
• Ansiklopediler
• Belgeseller
3. Yazılı Kaynaklar:
Metin hâlinde olan her türlü belge.
• Kronikler
• Arşiv belgeleri
• Gazeteler
• Mektuplar
4. Sözlü Kaynaklar:
Yazıya geçirilmemiş, halk arasında anlatılarak aktarılan bilgiler.
• Destanlar
• Efsaneler
• Halk hikâyeleri
• Söylenceler
5. Görsel ve Maddi Kaynaklar:
Geçmişin izlerini taşıyan somut kalıntılar.
• Mimari yapılar
• Heykeller
• Resimler
• Giysiler, araç-gereçler
Bizde Kuşadası tarihini yazarken yukarıda sayılan tüm kaynak türlerini kullanarak, elimizdeki belgelere ve görsellere göre kitaplar yazmaya dikkat ediyoruz.
Bizde Kuşadası tarihini yazarken yukarıda sayılan tüm kaynak türlerini kullanarak, elimizdeki belgelere ve görsellere göre kitaplar yazmaya dikkat ediyoruz.